Што мислите, која од овие слики е општествено поприфатлива и понеподложна на цензура?
Ако случајно одговоривте 2, тогаш претпоставувам сте дел од малцинството што нема проблем со доење во јавност и слики и графички прикази на доење - што, да повториме, всушност е хранење бебе или мало дете. Клучниот проблем тука е тоа што овој тип на хранење подразбира разголена града/дојка, популарно наречена цицка, а најголем дел од луѓето се шокираат и имаат проблем овој дел од женското тело да го прифатат во неговата основна фукнција, т.е. го доживуваат строго како сексуален предмет и не сакаат да судрат со било каков приказ што би им ја попречил или комплетно уништил оваа перцепција. (Политиката забранети-брадавици на фб и инстаграм баш и не држи вода зашто често слики од доење на кои нема ни трага од брадавиците се острануваат и забрануваат.)
Најчести (и според мене сосем невалидни) аргументи за тоа зошто доењето во јавност и фотографии од доење по друштвените мрежи не се соодветни, се тоа дека:
1. Доењето е света работа што не треба да се десакрализира по овој пат (се табуизира хранењето, т.е. преживувањето),
2. Дека на тој начин мајките се изложуваат на ризик на злоупотреба на нивните фотографии (што во оваа дигитална ера и онака е многу лесно во било кој контекст), или
3. Дека е невкусно да се покажуваат виснати цицки на сите страни во ваков конзумеристички свет што претпочита силиконски импланти.
Доењето исто така, барем делумно ја подрива дихотомијата курва-светица, која е еден од најмоќните начини за контрола на перцепцијата на жената како нецелосно (редуцирано, неавтономно) битие, со тоа што ги спојува голата цицка (суштинско и истакнато обележје на анатомијата на курвата) со хранењето и грижата за мало дете (суштинско обележје на светицата).
Најчести (и според мене сосем невалидни) аргументи за тоа зошто доењето во јавност и фотографии од доење по друштвените мрежи не се соодветни, се тоа дека:
1. Доењето е света работа што не треба да се десакрализира по овој пат (се табуизира хранењето, т.е. преживувањето),
2. Дека на тој начин мајките се изложуваат на ризик на злоупотреба на нивните фотографии (што во оваа дигитална ера и онака е многу лесно во било кој контекст), или
3. Дека е невкусно да се покажуваат виснати цицки на сите страни во ваков конзумеристички свет што претпочита силиконски импланти.
Доењето исто така, барем делумно ја подрива дихотомијата курва-светица, која е еден од најмоќните начини за контрола на перцепцијата на жената како нецелосно (редуцирано, неавтономно) битие, со тоа што ги спојува голата цицка (суштинско и истакнато обележје на анатомијата на курвата) со хранењето и грижата за мало дете (суштинско обележје на светицата).
Свесна сум дека ова е тема што ќе доведе до гласен (или премолчен) отпор дури и кај луѓето со кои делам слични ставови по многу други теми, но се’ додека не се започне со преиспитување на овој доминантен дискурс ќе имаме свет во кој ќе преовладуваат слики (и реалност) во кои објектификацијата на жената се смета за нормална и пожелна:
а се цензурира нешто толку неопходно и секојдневно како доењето:
No comments:
Post a Comment